Przepuklina pępkowa to schorzenie, które najczęściej kojarzymy z niemowlętami, ale równie dobrze może dotyczyć dorosłych. Polega na uwypukleniu zawartości jamy brzusznej – najczęściej fragmentu jelita – przez osłabione miejsce w powłokach brzusznych w okolicy pępka. U dzieci zwykle ustępuje samoistnie, natomiast u dorosłych często wymaga interwencji chirurgicznej.

Dlaczego powstaje przepuklina pępkowa?

Najczęstszą przyczyną jest wzrost ciśnienia w jamie brzusznej połączony z osłabieniem mięśni w rejonie pępka. Na jej rozwój wpływają m.in. otyłość, przewlekły kaszel, zaparcia czy intensywny wysiłek fizyczny. W przypadku dorosłych kobiet czynnikiem ryzyka może być również ciąża. Warto podkreślić, że przepuklina pępkowa nie zawsze daje silne objawy – niekiedy to jedynie niewielkie uwypuklenie, które powiększa się przy kaszlu lub napinaniu mięśni brzucha.

Objawy, które powinny zaniepokoić

Najbardziej charakterystycznym symptomem jest miękkie zgrubienie lub guz w okolicy pępka. Początkowo może być bezbolesne, jednak z czasem pojawia się uczucie ciągnięcia, dyskomfortu, a nawet bólu. W przypadku uwięźnięcia przepukliny – czyli sytuacji, gdy fragment jelita zostanie „uwięziony” poza jamą brzuszną – może dojść do groźnych powikłań, takich jak niedrożność jelit czy martwica tkanek.

Leczenie i profilaktyka

U dzieci przepuklina pępkowa często zamyka się samoistnie do 2. roku życia. W przypadku dorosłych podstawową metodą leczenia jest zabieg chirurgiczny, który polega na wzmocnieniu ściany brzucha, często przy użyciu siatki syntetycznej. Aby zmniejszyć ryzyko nawrotu, warto dbać o prawidłową masę ciała, unikać nadmiernego wysiłku i dźwigania oraz utrzymywać dobrą kondycję mięśni brzucha.